Środki ochrony indywidualnej

Środki ochrony indywidualnej są to urządzenia lub wyposażenie przewidziane do noszenia bądź trzymania przez pracownika. Ma to na celu ochronę przed jednym lub większą liczbą zagrożeń. Przede wszystkim mają uchronić przed ryzykiem, który może mieć wpływ na jego zdrowie lub bezpieczeństwo podczas pracy.

Definicja środków ochrony indywidualnej

Definicja środków ochrony indywidualnej zawarta w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 wprowadza podział środków ochrony indywidualnej na trzy grupy. Przynależności do ich ryzyka związanego z użytkowaniem oraz ustala różne procedury oceny zgodności dla poszczególnych grup tych środków. W rozporządzeniu zdefiniowano grupy środków ochrony indywidualnej przyporządkowane do kategorii najmniejszego i największego ryzyka.

Kategoria I

Kat. I  dotyczy najmniejszego ryzyka obejmuje środki ochrony indywidualnej o konstrukcji prostej, gdzie projektant zakłada, że ich użytkownik może sam ocenić skuteczność ochrony przed minimalnymi zagrożeniami, których skutki, jeżeli są stopniowo narastające, mogą być łatwo zidentyfikowane przez użytkownika we właściwym czasie.

Kategoria II 

Kat. II dotyczy środków ochrony indywidualnej o konstrukcji pośredniej, tzn. takie, które nie należą do I lub III kategorii ryzyka. Są to przed wszystkim rękawice robocze i ochronne, odzież robocza, hełmy przemysłowe, gogle, okulary oraz buty ochronne. Mają one chronić przed zagrożeniami mechanicznymi, odzież ostrzegawcza, odzież dla spawaczy.

Kategoria III

Na koniec kat.III, która z pewnością dotyczy największego ryzyka. Bez sprzecznie obejmuje środki ochrony indywidualnej o konstrukcji złożonej, przewidziane do ochrony przed zagrożeniem życia. Dodatkowo są to środki które mają za zadanie minimalizować poważne i nieodwracalne uszkodzenia zdrowia, a których skutków działania bez wątpienia użytkownik nie może stwierdzić dostatecznie szybko.